Affedip bırakmayı seçebilirsin. Affedip yine de çekip gitmeyi seçebilirsin. Affedebilir ve yine de hayatının bir parçası olmamalarını seçebilirsin. Affedebilirsin ama unutabilirsin.
Affetmek her şeyin eskisi gibi olması gerektiği anlamına gelmez. Affetmek tüm bu nefret dolu duygulardan bahsetmektir. Birine geri dönme fikrinden kurtulmak, intikam almak ya da ona zarar vermekle ilgili. Bu, bir başkasına karşı sahip olduğun olumsuz duygularından tamamen arınıp gerçekten gitmesine izin vermekle ilgili. Bu kendini hala elinde tuttuğun bu kendine zarar veren düşünce ve duygulardan kurtarmakla ilgili. Affetmek sadece onlarla ilgili değil, seninle de ilgili.
Affetmek kalmak zorunda olduğun anlamına gelmez. Bu geri dönmek zorunda olduğun anlamına gelmez. Bu onları tekrar içeri almak zorunda olduğun anlamına gelmez. Bu, geçmiş duygularını uzlaştırmak zorunda olduğun anlamına gelmez, çünkü bazen bu imkansızdır. Çünkü bazen ne kadar denersen dene, insanlar arasında bir şeyler bozulur ve ne yaparsan yap, bunu düzeltemezsin. Tek yapabileceğin onu olduğu gibi bırakmak.
Affetmek, onları aynı şekilde sevmek zorunda olduğun anlamına gelmez. Bazen onlara karşı tarafsız duygular hissetmek anlamına gelir. Affetmek, aniden olacak, başına gelen her şeyi silecek mucizevi ve bir şekilde her şeyi eskisi gibi yapacak sihirli bir şey değildir.
Bunu uygulamadan önce affetmeyi anlamalıyız. Sana yaptıklarını affedebilir ve kabul edebilirsin ve inkar edemezsin. Affetmenin hafıza silgisi olmadığını anlamalıyız. Sana ne oldu ve sana çok fazla zarar verdi ve üstesinden gelmen çok zaman aldı. Bu hep aklında kalacak. Ama affedilmenin asıl amacı, olanlara karşı nasıl hissettiğin ve bunu sana kimin yaptığıdır. Onlara karşı böyle tepki vermeyi seçiyorsun. Başına gelenleri ve bunu sana yapanları böyle düşünürsün.
