Sonsuza kadar birlikte olacağımıza söz vermiştik. O kadar çok planımız vardı ki, taşınmak, ev almak, dünyayı gezmek ve fethetmek. Birbirimiz için mükemmeldik; Birbirimizi tamamladık. Coşku hissi bir gün bitene kadar tutunduk bir şeydi. Neden uğruna çalıştığımız her şeyi çöpe attık? Neden her şey dağıldı?
Seni o kadar çok özlüyorum ki canım yanıyor. Telefonum her çaldığında midemde kelebekler uçuşuyor çünkü umarım sensindir diye düşünüyorum. Aynı şey mesaj geldiğinde de geçerli. Geceleri uyurken, rüyalarım seninle ilgili. Her şeyin yolunda olduğunu düşünerek uyanıyorum ama etrafa bakıyorum ve seni orada göremiyorum. Her gün hissettiğim bu acı, birisine karşı asla dilemeyeceğim bir şey. Zamanda geri gidip bir şeyleri değiştirmek istemediğim tek bir gün bile yoktur. Belki farklı bir şey söyleyebilir ya da yapabilirdim. Belki de bunca zaman bir tartışmaya yaşadık, belki de en iyisi buydu.
Bu acı hayatımı yaşamamı engelledi; İşler bitince kendimi kaybettim. Herkes zamanın yaraları iyileştirdiğini söyledi. Seni görememek ve konuşamamak yardımcı oldu. Beni terk ettiğin için hayatımın etkilenmemesi gerektiğini fark etmemi sağladı. Tanrı’nın benim için bir planı var; Sen bu planın sadece bir bölümüydün. Oturup bana geri döneceğin günü beklemeye devam edemem. O günün gelip gelmeyeceğini kim bilebilir? Dışarıda benim için çok fazla iyilik var ve onu bulmaya hazırım. Geçmişten uzaklaşmaya ve geleceğe yürümeye hazırım. İçimdeki hayatı tüketen acıyı bırakmaya hazırım. Olduğum depresif insanı bırakmaya ve olabileceğim yeni insanı keşfetmeye hazırım. Bir ayrılık geçiyor çok zor, ama kendinizi bulmak dünyanın en büyük duygularından biridir.
Özledim seni. Seni hep özleyeceğim ama artık devam etme zamanım var. Birlikte yaşadığımız tüm anıların gitmesine izin verdim. Sana en iyisini diliyorum ve umarım aradığın şeyi bulursun. Hayattan zevk aldığım zamanım oldu. Beni mutlu eden şeyi bulmanın ve bu mutluluğu paylaşacak yeni birini bulmanın zamanı. Şimdi gitmene izin verdiğimi haklı buluyorum zeynep.
Kendine iyi bak, seni özleyeceğim.
