Güçlü, çünkü kaygısıyla sürekli bir savaş içinde. Kaygısı, ona zayıf olduğunu söylüyor, yüksek sesle konuşmaması gerektiğini ve yataktan kalkmaması gerektiğini söylüyor. Tüm bunların için sizce güçsüz mü?
> Güçlüyüm Ama Ruhumda Tükendi
Bazı günler, o sesin söylediği her şeyi dinliyor. Ama diğer günlerde, bunu görmezden gelme gücünü kullanıyor. Odasından çıkma gücünü kendinde buluyor. Sosyalleşmek için çabalıyor. Gülümsemek için numara yapmıyor.
Güçlü, çünkü titrerken bile ortaya çıkıyor. Kısık bir sesle bile konuşuyor. Nefes almaya devam ediyor, aldığı nefesler titrese bile.
Arkadaşlarıyla planlarını iptal etmesi, tarihleri geri çevirmesi, dersi atlaması, işe hasta olduğunu söylemesi kolay olurdu – ve bazen bunu yapar da. Bazen, insanların yanında olma fikri onun için çok fazla zor gelebilir.
Ama çoğu zaman yapması gerekeni yapar. Alarmını kapatıyor. Duş alıyor. Giyiniyor.
Tabii ki, gün boyunca dikkati dağılıyor. En ufak bir şey bile aklını döndürebilir. Haber almayı beklemediği birinden mesajı unutabilir. Nasıl cevap vereceğinden emin olmadığı bir e-posta gelebilir. İş arkadaşlarının ona ezik gözüyle bakmasına maruz kalabilir.
Sürekli kendi bilincinden muzdarip, ama bunu geride bıraktı. Herkesin ona baktığını, onu yargıladığını düşünme şeklini görmezden geliyor ve kendini üretken olmaya zorluyor. Kendini neyin önemli olduğuna odaklanmaya zorluyor.
Anksiyetenin hayatını kontrol etmesine izin vermiyor. Karanlık düşüncelerinin olumlu olanları gölgede bırakmasına izin vermiyor. Olabileceği en iyi insan olmak için motive bir şekilde güne başlıyor.
Bazen, endişesi onu zayıf hissettiriyor. Daha az güçlü hissedebiliyor. Sanki yabancılarla yıllardır tanıyormuş gibi konuşabilen insanlarla aynı odada olmayı hak etmiyormuş gibi.
Ama kendini değersiz hissetse de, bu gerçeklerden çok uzak. O bir savaşçı. Peki, neden bunu göremiyor?
Çok çabalıyor. Çok çaba sarf ediyor. Ve çok ileri gitti.
Bazı insanlar nadiren konfor bölgelerinin dışına çıkarlar – ama o her gün konfor alanının dışında. Ya ne söyleyeceğinden, ne giyeceğinden ya da nereye park edeceğim diye endişeleniyor. Hiç rahatlayamıyor. Her zaman gergin.
Bu yüzden sürekli öğreniyor. Her zaman büyüyor. Her günün her saniyesi.
Elbette, aksilikler yaşadığı zamanlar oluyor. Saatlerce tek kelime etmediğinde.
Ama başka zamanlar da fikrini söyleme cesaretini buluyor. Ne kadar cesur olabileceğiyle kendini şaşırtıyor.
Muhtemelen henüz farkında değil, ama kaygılı kadınlar dünyanın en güçlü kadınlarıdır, çünkü bir dakika bile huzur bulmak için çaba içerisindeler. Çünkü her zaman mücadele ediyorlar ve her zaman kazanıyorlar.
