Zaman zaman, kendimizi geçmiş ve gelecek arasındaki köprüde sıkışıp buluruz. Geçmişin acıları ve geleceğin bilinmeyenleri arasında sıkışıp kalmış, sık sık kaçış yok gibi görünen bir pozisyonda sıkışmış gibi hissederiz.
Sadece geçmişin kabulü, şimdiki zamanın kabulü ve gelecek için umutla, sabırla devam etmemiz gerekiyor. İnancımızın korku ve pişmanlıklarımızdan etkilenmesine izin vermezsek daha iyi bir geleceğe sahip olabiliriz. Çünkü bu deneyim süreciyle, sadece etrafımızdakine değil, aynı zamanda kim olduğumuza ve kim olmak istediğimize aşina olduğumuz için insan olarak evrimleşiriz.
Eğer dibe vurduğunuzu ya da hayatınızdaki en yüksek zirveye ulaştığınızı düşünüyorsanız bunun doğru olmadığını üzülerek söylemek istiyorum, çünkü hayatın öngörülemezliğiyle, hiç şüphesiz henüz en düşük ve en yüksek iniş çıkışları yaşamamışsınızdır. Bu acı tatlı bir gerçek. Kabul edilmesi kolay olmayan ama yine de kesinlikle göz ardı edilemeyecek bir gerçek, çünkü hayatımızın özü bunlardan ibarettir.
Daha iyi bir gelecek için umudunuzu yitirmeyin.
Yaratmak istediğimiz ve arzuladığımız şeyleri kontrol edemememiz her zaman en iyi şey olmayabilir, ama aynı zamanda en kötüsü de değildir, çünkü sadece bu yolla hayal gücümüzün ötesindeki şeylerle nasıl başa çıkacağımızı anlarız. Tabii, gelecekte yolculuğunuzdan şüphe etmeye başlayabileceğiniz pek çok karanlık gün olabilir, ama aynı zamanda tüm zor zamanlarda sebatlı kaldığınız için kendinize teşekkür edeceğiniz birkaç parlak gün de olacaktır. Bu nedenle sabırlı olmayı ve umutsuzluğa kapılmamalısınız. Umut arasındaki bu köprüde olmayı öğrenmeliyiz ve umudu seçmek, gelen şeyi geçenlerden daha iyi yapan şeydir.
Yaşamın kaprisleri sayesinde, büyümeye olan bağlılığımız ancak onu umut ve sıkı çalışmayla suladığımızda devam edecektir, çünkü o zaman durumun her tarafını nasıl analiz edeceğimizi ve her şeyin özüne ulaşmadan sadece yüzeyde görünene dayanarak sonuçlara varmayarak olayları farklı şekilde yönetmeyi anlayacağız. Bazen tek gereken, bir zamanlar size zarar veren şeyi şimdi sizi ileriye iten katalizöre dönüştürmek için bir algı değişikliğidir. Ve bu eninde sonunda her olumsuz hikaye sizi daha güçlü ve bilge yapan bir hikayeye dönüştürecek.
Bugün yaptığımız şey, gelecekteki benliğimizi acımasızca etkileyecektir, çünkü yaşamdaki her yeni seviye, kendimizin ilgili ve zenginleştirilmiş bir versiyonunu gerektirir ve gelecekteki versiyonun yaratılması burada, bugün, şimdi başlar. Şu anda geleceğinde neler olacağını bilmiyorsun, bu yüzden gelecekte kendine teşekkür edebilmek için bir insan olmaya başla.
Elbette, gelecek olan geride bıraktıklarından çok daha iyi olacaktır, çünkü bu büyüme süreci boyunca, kontrol edemediğimiz ve kabul edemediğimiz şeye dikkat etmemiz gerektiğini anlıyoruz. Daha sonra, ilerlemeye olan bağlılığımız ve değişime toleransımız, yaşamı daha önce keşfetmediğimiz bir şekilde algılamamıza olanak sağlayacaktır.
Yeni bir başlangıç yeni bir bölüm açar. Sayfalar artık boş. Biz kendi hikayemizin yazarlarıyız.
Peki ya senin Hikayen ne olacak?
