İlham Verici
2020 İstediğimiz Yıl Değil, İhtiyacımız Olan Yıldı
2020 nasıl bir yıldı? Sorusuna ne cevap verirsiniz? Çok kötü bir yıldı! Değil mi? Ama değil, 2020 ihtiyacımız olan bir yıldı.
Bu yılın bizi evlerimize hapsedeceğini, sevdiklerimizi uzak tutacağını ve yıl içinde sahip olduğumuz her şeyi kaybetmemize neden olacağını hiç beklemiyorduk. Biz 2020 de – daha fazla seyahat, daha fazla kutlama ve daha profesyonel başarı elde etmeyi bekliyorduk. Ama bize zarar vermeyecek, hayal ettiğimiz her şeye sahip olabileceğimiz bir yıl için umut etsek de, 2020’ye inanabildiğimizden daha fazlasına ihtiyacımız vardı.
2020 bizi iyileştirdi. Kendimizi hayatın akılsız koşuşturması içinde bulduk, yavaşlamak isteyen, aklımızı sarsan şeylerle bulduk. Bizi çok uzun zamandır rahatsız eden sorunları çözmek için değişim, gerçekçilik, sürdürülebilir başarılara hasret kaldık. Ve krizin ortasında, hayatlarımız daha basit- daha dikkatli, daha etkili bir hal aldı. 2020’de bu dünyayı ihtiyacımız olan şeye uyacak şekilde değiştirdik– daha fazla barış, daha fazla farkındalık, daha fazla eşitlik.
2020 bizi dönüştürdü. Biz bu dünyanın maddi ziynetine kilitlenmiş gibiydik – eğlenceli geceler, egzotik tatiller, kaliteli restoranlara ilgimiz vardı. Sevdiklerimizle geçirilen zaman, dünyanın doğal güzelliği, kalplerimizin atışını sağlayan sevgi ve kahkahalar gibi gerçekten önemli olan her şeyi gözden kaçırmıştık. Ve dünya kaosa girmeye başlayınca, aile ve arkadaşlarla paylaştığımız seyrek, uzak zamanları, fotoğrafların arkasındaki mutlu anıları, hafife aldığımız anları takdir etmeye başladık. 2020’de, her günün tadını çıkararak, basit hayatı sevmeyi öğrenerek zamanı geçirdik.
2020 bize umut verdi. Korkuya yenik düştük, dünyamızın kayıp bir dava olduğunu endişelendik, statükonun değişip değişmeyeceğini merak ettik. Trajedinin bizi ele geçirdiği ve bazılarının beklemede olduğunu gördük. Ama her şey kaybolmuş gibi görünüyordu, biz değerlerimizin yanında durduk- sevgi arzumuzun, güvenliğe olan ihtiyacımızın, ilerleme özlemimizin- ve parlak bir gelecek inşa etmek için seslerimizi kullandık. 2020’de, inancımıza tutunduk, hepimizin birbirine bağlı olduğunu, birlikte kötü anılarımızı kovabileceğimizi ve dünyayı daha iyi bir yer için değiştirebileceğimizi öğrendik.
2020 istediğimiz yıl değildi. Bu kalp ağrısı ve gözyaşları, korku ve anksiyete, kayıp ve umutsuzluk getirdi. Ama 2020 ihtiyacımız olan yıldı- bize yavaşlamayı, hayatı asla hafife almayı öğreten ve karanlıkta bile en iyisinin henüz gelmediğini hatırlattı.