Tanıdığın insanlardan, arkadaşlarından gittikçe soğuduğun hissini hiç hissediyor musun? Zamanın tükeniyormuş gibi hissediyor musun? Bazen hissediyorum…
Geçen hafta çok kötü bir endişe yaşadım çünkü zamanım tükeniyormuş gibi hissettim … ne için? Bilmiyorum…
Sanırım dünyanın bugün ki haline; yeni teknoloji, yeni moda trendleri, para kazanmanın yeni yolları, vb. yetişemezseniz, geride kalırsınız.
Bu sürekli gelişim bazen yeni şeyler yaratmak ve denemek için bana ilham verse de, çoğu zaman yeterince yapmadığım hissine kapılıyorum .
Bu kez, daha fazla para kazanmam gerektiğini hissettim, ŞİMDİ tek başına seyahat, ŞİMDİ arkadaşlarımla seyehat, ŞİMDİ, başarılı bir kariyer yap, ŞİMDİ uygun bir iş bul ve ŞİMDİ bir spor salonunda vücut geliştir, ŞİMDİ tüm ailenle zaman harca… Sanki hepsi ya şimdi ya hiç. Şu an size kafamdaki bir planı anlamaya çalıştım, nasıl anlatmaya çalıştığımı nasıl anlatabilirim bilmiyorum, ama hiçbir şeyin yetmediği garip bir düşünce çizgisidir.
Ama nihayet dün gece anladım ki bazen geç kalıyormuş gibi hissediyorsunuz ve yaşınızdaki diğer insanlarla pasif olarak rekabet ediyorsunuz, fakat gerçekte rekabette değilsiniz.
Nerede neden:
Hayat hedeflerinize ulaştığınızda güzelleşecek (ki bunu yapacaksınız), ama bu hedeflere ulaşma yolunda başkaları ile rekabet ediyormuşuz hissi ile yaşıyoruz. Bu yüzden zamanımız tükeniyormuş gibi hissediyoruz. Yaşama yetişemiyormuş gibi hissediyoruz.
Kendi yolculuğunuz mükemmel ve eşsiz, çünkü sizler mükemmel ve eşsizsiniz. Bu yüzden yaşam boyunca Rekabet ile değil kendimiz için bir şeyleri yapmalıyız. Rekabet, bizi farklı kılar.
Bu yüzden kendime saygılı olmam gerektiğini ve başarısız olmadığım sonucuna vardım. Ayrıca, eğer bu şekilde hissetmiş olursanız, yalnız olmadığınızı ve bazen daha hızlı olmak için yavaşlamanız gerektiğini anlamalısınız. Rekabet yok. Bu hayat bizim, yaşam bizim. Zaman BİZİM.
