Eğer gerçekse, zorlamak zorunda kalmazsın. Her gün uyandığında günaydın mesajını göndermen gerektiğini hissetmeyeceksin. Sonunda kaçmakta olduğun gerçekle yüzleşene kadar. Bu konu ile ilgili bir şeyde kapalı hissediyorsun, doğru hissetmiyorsun, doğal hissetmiyorsun.
Eğer gerçekse, her sabah uyanmak zorunda kalmazsınız. Bu kişinin yapacağı şey seni yanlış yöne sürükler. Sadakatlerini ya da bağlılıklarını sorgulamayacaksınız. Arkadaşlarını iyi bir yerde olduğuna ya da mutlu olduğuna ikna etmeye çalışmayacaksın. Onlara ya da kendine yalan söylemeyeceksin.
Eğer gerçekse, diğer insanlarla nasıl hissettirdiğini hatırlamak ve karşılaştırmak zorunda kalmazsınız ya da bir şey eksik gibi hissetmezsiniz. Kıvılcım. Heyecan. Mahkumiyet. Bu gerçek duyguları bastırmak ya da çalışması için kendi düşüncelerini susturmak zorunda bir şey gibi hissetmezsiniz.
Eğer gerçekse, arada sırada aşk olup olmadığını, bu doğru kişi olup olmadığını, takdir edilen kişi olup olmadığını, eğer isteniyorsan, görülüp görülmediğini ya da saygı duyulduğunu merak etmeyeceksin. Neden başkalarıyla daha kolay olduğunu ya da neden bu bağlantının istediğiniz her şey gibi hissetmediğini merak etmeyeceksiniz. Yerleşip yerleşmediğinizi merak etmeyeceksin. Bunun uğruna savaşmaya ya da kalmaya değer bir şey olduğunu her şeyden çok biliyorsundur. Bu yüzden onu korumak için elinden geleni yapabileceğini bileceksin.
Eğer gerçekse, öyle olduğunu hissedeceksin. Her şey aynı hizaya gelecek. Düşünceleriniz ve hisleriniz uyum içinde olacak. Sen ve bu kişi her şeyi aynı fikirde göreceksiniz. Onlarla bir gelecek göreceksin, çıkmaz sokak değil. Hayal kırıklığı değil, sevgi hissedeceksiniz. Mutlu olacaksın, kafan karışmayacak ve bu bir lütuf gibi gelecek, lanet değil.
