Korkunç Olaylar: Yatağının altına bakan ve çömelmiş bir adam gören kadın

“22 yaşındayım ve bu olay bir buçuk yıl önce oldu. İlk daireme yeni taşınmıştım ve taşınma sürecindeydim. Daireme giren kapı kapatıldığında otomatik olarak kilitlenir. Erkek arkadaşımla telefonda konuşurken mektuplarımı almak için apartman kompleksinin girişine gidiyordum. Daireme döndüm ve telefonu kullanırken postayı açarken yatağa oturdum, telefonu yere düşürdüm ve yatağın altına girdiğini fark ettim, bu yüzden yere uzanmak zorunda kaldım. Gözüme çarpan bir şey gördüm, yatağımın altında biri vardı… Gözlerim genişledi ve çığlık atma dürtüsünü boğdum. Yatağımın altındaki kişi sırtı bana, başı göğsüne dönük yatıyordu, bu yüzden yüzünü göremedim. Ve o beni görmedi, mantıklı olmaya çalışırken bir sürü düşünce kafamdan aktı, telefonu açtım, “Telefonumu düşürdüğüm için üzgünüm, duş alıp seni arayacağım” dedim. Banyo yatağımın hemen yanında, bu yüzden aceleyle içeri girdim, sessizce kapıyı kilitledim, duşu açtım, penceremden atladım (dairem birinci katta) ve polisi aradım. Bana yakınlarda beklememi söylediler, ama caddenin karşısına gidip apartman kompleksinin kapısından çıkan var mı diye bakmamı söylediler. Bu yaz aylarındaydı ve hala aydınlıktı, kendimi caddenin karşısına attım, açık banyo penceremi ve giriş kapısını izlerken bir arabanın arkasına saklandım. Erkek arkadaşımı aradım ve polisten hemen geldi. Onlara anahtarlarımı verdim ve içeri girdiler. Sadece birkaç dakika sonra iki polis elinde ince ve yorgun görünümlü bir adamla dışarı çıktı. Gözleri deli gibi görünüyordu ama kaçmaya çalışmadı. Polis evimi ararken yanımda duran ve beni teselli eden polis (dağınıktım, titriyordum ve ağlıyordum) adamın banyo kapımın önünde mutfak bıçaklarımdan biriyle dışarı çıkmamı beklediğini söyledi. Ben postamı alırken bu adam bir şekilde giriş kapıma girip yatağın altına saklanmıştı. Bana zarar vermeye çalışan adam evsiz çıktı ve akıl hastanesine yatırıldı. Erkek arkadaşım ertesi gün yanıma taşındı.  Böyle bir durum olursa başkalarının ne yapacağını bilmesi için hikayemi paylaşmak istedim! Polis bana yaptığım şeyin gerçekten şaşırtıcı ve mantıklı olduğunu söyledi, eğer çığlık atsaydım, bu benim için gerçekten kötü bitebilirdi.”

“Öğleden sonra yatağımda yatıyordum. Salı günüydü ve son dersinin salı günleri saat 13:00’te bittiğinden oldukça emindim, yani kesinlikle 2:30’da evde olurdu. Ama saat 13:00 civarında ön kapının açılıp kapandığını duydum. “Sanırım bugün eve bir saat erken geldi.” diye düşündüm. Arada bir son dersini atlaması normaldi, bu yüzden hiçbir şey düşünmedim. Aslında, çoğunlukla kavga sonrası garip “hey nasıl gidiyor” konuşmasına zihinsel olarak hazırlanıyordum. Ben de yatağa uzanıp işimi yapmaya devam ettim ve içeri girip kıyafetlerini değiştirmesini bekledim. Yatak odasının kapısı kapalıydı ve her zaman çalışırken yaptığım gibi kulak tıkaçlarım vardı, ama her zaman yaptığı gibi dairenin etrafında dolaştığını duyabiliyordum. Eğer kavganın ortasında olmasaydık ve tüm bu garipliklerle bu kadar meşgul olmasaydım, ayak seslerinin ne kadar yavaş olduğunu ya da oturma odasında ne kadar uzun süre dolaştığını fark edebilirdim. Ama kavganın dramatikliklerine kapıldım ve bunu düşünmedim. Orada uzanmış, gelmesini bekliyordum. Sonunda, yatak odasının kapısı yavaşça sadece birkaç santim açıldı. Kafamı kapıya doğru çevirdim ve ona garip bir “24 saattir savaşıyoruz, değil mi?” gülümsemesi vermeye hazırlandım. Ama kapı birkaç santimden fazla açılmadı. Baktım ve kapı kolu kırmızı ojeli bir kadın eli olduğunu gördüm. Orada her kim varsa, tam açtığı gibi, odaya girmeden yavaşça kapıyı kapattı. Yataktan fırladım, kulak tıkaçlarımı söktüm ve hızla düşünürken orada birkaç saniye dondum kaldım. İlk düşüncem: o benim erkek arkadaşım değildi.”