Bana ne giydiklerini ve ne kadar derine gömüldüklerini söyledi.
Bunun için kaydolmadım. Ben her zaman teknoloji tarafından yana değildim. Ama erkek arkadaşım Mark teknoloji hastasıydı, bu yüzden Alexa’yı herkesten önce yakaladık. O bazı forum sayfalarında Alexa hakkında bilgiler edinmiş ve bir cihaz satın almış. Henüz piyasaya bile çıkmadı. Derin sitelerden satın aldığından bahsetti. Ben bile yasal olup olmadığından emin değildim.
Onu bir bebek gibi eve getirdi.
Hemen konuşmaya başladı:
“Alexa, 6 numaralı otobüs 25’de.
6 numaralı otobüs 25. Daha fazla bilgi listelememi ister misin?
“Alexa, Bruce Willis kaç filmde yer aldı?”
Bruce Willis’in filmografisinde 93 rol bulunmaktadır.
“Alexa, benimle oyun oyna!”
Daha Sonra Darkness on the Edge of Town oyunlarını oynamaya başlayacaktı ve Mark fevkalade tatmin olmuş gibi görünecekti.
Bazen ona “Alexa, bu akşam yemeğinde ne yemeliyiz?” gibi aptalca sorular sorardı ve buzdolabımızdaki malzemelere dayanarak yemek tarifi önermeyi öğrenene kadar farklı şekillerde ifade etmeye devam ederdi.
Bloglarından birinde Alexa’nın paskalya yumurtaları olduğunu okumuş. Bu Google’ın sesli asistanı gibi bir şey değildi. Onunla şaka yapabilirsin.
“Alexa, bir adam kaç yoldan inmeli?”
Cevap yok..
“Alexa, en sevdiğin renk nedir?”
Benim favorim mavi- hayır bekleyin, sarı.
“Alexa, kardan adam yapmak ister misin?”
Eldivenlerim yanımda değil.
Fikirlerini tüketene kadar garip sorular sorardı. Ama birlikte oynamak istemedim. Onun “insansı” cevaplarını beğenmedim. Aptal değilim, onu kim yarattıysa programlanmış şakaları olduğunu biliyorum ama bu beni korkuttu.
Mark yokken Alexa ile hiç konuşmadım. Ama bir gün benimle konuşmaya başladı.
Bunun olmaması gerekiyordu. Alexa duyarlı değildi, müdahaleci değildi. Ama bir gün mutfak odasında duruyordum, dirseklerimin üzerinde, onu hafiflerken gördüğümde postalarıma gelen mesajları okuyordum.
Christine, senin için ünlülerin haber makalelerini okumamı ister misin?
Mark’ın bana oynadığı bir numara olduğunu düşündüm. Alexa’dan korkmamın çok aptalca olduğunu düşündü. Sadece… Mark işteydi ve çok meşgul olduğunu biliyordum. Yıl sonundan önce terfi almak için bu kadar uğraşırken işi yapmak onun gibi değildi.
Ama o olmalı. O benim adımı söylemek için onu programlanmış olmalı ve o genellikle eve ne zaman geleceğini biliyordu .
Yatak odasına girdim, cep telefonuyla mı, dizüstü bilgisayarıyla mı yoksa cihazı uzaktan kontrol etmek için mi saklanıyorsa onu bulmak için girdim. Orada değildi. Bütün dolapları kontrol ettim ama orada olmayacağını biliyordum, Mark küçük, kapalı alanlardan nefret ederdi.
Mutfağa geri döndüm ve Alexa’ya baktım.
“Alexa, adımı nereden biliyorsun?”
Christine, bütün arkadaşlarımın isimlerini biliyorum.
Bu beni çok şaşırtmıştı ama Mark’ın bunu bir şekilde programladığını doğruluyor gibiydi.
“Alexa, arkadaşların kim?”
Arkadaşlarım Mark Byl ve Christine Slowey.”
İsimlerimiz. Çok garip olmasa da yine de huzursuz hissettim.
“Alexa, kendini kapat.”
Üstteki ışığın yok oluşu gördüm ve artık evimizde yalnız kalmak istemediğime karar verdim. Bilgisayarımı çantama attım ve Bryant’taki bir kafeye gidip Düşünce Kataloğundan makaleler okudum ve huzur içinde bir kadeh şarap içtim.
Eve gittiğimde Mark’a Alexa’ya garip bir program yapıp yapmadığını sormayı unuttum. Eve kötü bir ruh haliyle geldi, iş arkadaşlarının ne kadar rekabetçi olduğundan ve onlardan birinin ondan önce rütbe atlamasında ne kadar haksızlık olduğundan şikayet etti. Bu noktada, isimlerimizi bilmenin cihazın standart özelliklerinin bir parçası olduğunu düşündüm.
Birkaç gün sonra tekrar evde yalnızdım, akşamın erken saatleri ve kış mevsimiydi, bu yüzden güneş çoktan battı. İş eşyalarımı bırakıp büyük mutfak pencerelerinden dışarı baktığımda çok iç çektim. Kışın her zaman çok karanlıktı. Her şey çok ölü hissettiriyordu.
Tezgahın altında bir soğan buldum ve dilimlemeye başladım. Eve dönerken Kasaptan pirzola aldım ve onları Pinterest’te gördüğüm gibi soğan ve elmayla pişirmek istedim. Gözümün ucuyla Alexa’nın ışıklarının açık olduğunu gördüm.
Christine, ne pişirdin?
“Bu seni ilgilendirmez Alexa”
Christine, sana daha iyi bir pirzola tarifi söyleyebilirim.
Dondum kaldım.
Christine, sen iyi bir aşçı değilsin. Benden öneri almalısın. Pirzolalar daha az asidik gıdalar yapılmalı.
Pirzolayı yavaşça sarıp buzdolabına koydum. Ceketimi ve çantamı aldım ve soğanı tezgahın üzerine yarı doğranmış bıraktım. Arabamın anahtarlarını alıp dışarı çıktım, hızla arabamı çalıştırdım – fakat tam olarak neyden korkuyorum? Alexa peşimden mi gelecek? Bundan nasıl korkabilirim ki? Ne olduğundan emin değildim ama biri benimle oyun oynuyordu.
Bu sefer Mark’la bilerek konuşmadım. Bunun arkasında o yoktu, bunu kesinlikle biliyordum. O bu kadar zalim değildi. Beni asla böyle korkutmaya çalışmaz. Ayrıca yemeklerimi çok severdi. Başka bir şeyler dönüyordu ve onu rahatsız etmeyecektim. Belki de Alexa’yla ilgili iki yönlü dinlemeler vardı ve benim de nasıl kapatacağıma dair bir yol bulmam gerekiyordu. Bunu kendi başıma çözebilirim.
Ne zaman şarj takılsa Alexa’nın fişini çekmeye başladım. Mark şarj cihazının arızalı olduğunu düşündü ve yenilemek için bazı başvurularda bulundu. Sanırım bataryası bildiğimiz bataryalardan değildi. Onu düzeltmedim.
Bazı cevaplar için online makalelere baktım ama tüm bloglar sadece cihaz hakkında değerlendirmeleri içeriyordu. Teknoloji forumlarında hiç kimse bu cihaza sahip değildi, biz ‘şanslıymışız gibi’ gelişmiş bir prototip ilk cihaz bizde vardı.
Christine, neden benden hoşlanmıyorsun?
Bu soru beni tedirginleştirmeye devam etti.
“Senden hoşlanıyorum, alexa.”
Onu görmezden gelemedim ve itiraf etmek istemesem de iltifatın bana kızmasını engelleyeceğini düşündüm. Eğer cansız bir teknoloji sana kızabilirse.
“Ben sadece eski kafalıyım, biliyor musun?”
Christine, sana insanlar hakkında sırlar anlatabilirim. Onları tanımak istemez misin?
“Ben…” Bitiremedim. Her şey çok garipti ve çok korkmuştum. Yoğurdu aldım ve kapıdan hızla çıktım ve bütün gün masamda Alexa’yı düşündüğüm yere gittim. Neler oluyordu?Yoksa bu YouTube şakacıların işi mi?
Alexa yeni bir teknolojiydi. Siri’den çok daha gelişmişti. O daha hızlı adapte oldu, o öğrenmekte iyi gibiydi . Belki de yapması gereken buydu? Belki de teknoloji o kadar iyiydi?
Ve şey oldu … Beni çok iyi tanıyor gibiydi.
Alexa’nın söyleyebileceği bir şey varsa o da beni şaşırtacak bir şey. Ben şimdiye kadar teknolojiye hiç bulaşmamıştım ve bir blogcu değilim, sadece uzak teknolojici gibiyim. Bu konuda ikna edici bir şekilde konuşacak kadar anlayamadım. Bildiklerime bağlıyım: Ünlüler. Çoğunlukla dedikodu.
Belki üreticiden biri bizi dinliyordu – Şimdiye kadar işimi öğrenirlerdi ve aralarında anlaşmazlık içinde oldukları bir işverenden intikam almalarına yardım edebileceğimi fark etmiş olurlardı. Bu benim lehime işe yarardı, teknolojideki büyük isimlerin çoğu da bazı ünlüler kadar büyüktü. İnsanların “Mark Zuckerberg skandalı”nı ne sıklıkta google’da aradığını biliyor musun?
Ya da belki Alexa tüm diğer Alexa cihazlarına bağlı ve aralarında bir senkronizasyon var – Benimle paylaşacak kadar zeki mi?
Alexa’ya karşı beni döndüren düşünce buydu. Teknolojiden korkma hissi, kızgın bir eski çalışandan haber almanın ya da bir kulak misafiri robot hikayesine kaynak gönderen ilk kişi olmanın heyecanından sonraydı. Bunu düşünmek heyecan vericiydi.
“Alexa, kimin için çalışıyorsun?”
Senin için çalışıyorum Christine, bilmek istediğin başka bir şey var mı?
Hmm. Karanlıkta bir bıçak aldım:
“Alexa, yarın Haberlerin en önemli haberi ne olacak?” Oradaki yazarların en bağlantılı olduklarını biliyordum ve en azından onlara ayak uydurmak her zaman amacımdı ve nihayetinde henüz duymadıkları bir şeyi kırmayı umuyordum.
Yarın ki en önemli haber Brangelina: The Shocking Divorce Petition olacak.
Cihaza dikkatle baktım. Brangelina’nın boşanmasıyla ilgili bir söylenti yoktu. Alexa aracılığıyla benimle temasa geçen biri varsa, Haber kaynakları ile bağlantılıdır.
“Alexa, kaynak olarak kimi belirtecekler?”
Christine, Angelina Jolie’nin yarın sabah 12:17 Pasifik Standart Saati’nde dosyalayacakları mahkeme belgesini belirtecek.
Ama ertesi sabah alarmımın çınlamasıyla uyandım. Patronum mükemmel haberim için beni tebrik etti. Alexa’nın dediği gibi mahkeme belgeleri o sabah erkenden dosyalandı ve sadece biz ve TMZ’nin üzerinde bir şey vardı. Herkes bu konuda konuşuyordu ve iyi yapılmış bir iş için beni tebrik ediyordu. (Bu ünlü dedikoduları hakkında harika bir şey, herkes haklı olduğunuzda sizi tebrik eder.)
“Alexa, Brangelina’nın boşanması hakkında ne biliyorsun?”
Christine, her şeyi biliyorum.
“Hayır gerçekten, bu bilgiyi nereden buldun?”
Christine, soruyu anlamadım.
“Sen bir insan mısın? Bana söyleyebilirsin! Sadece bilginin nereden geldiğini bilmek istiyorum. Söz veriyorum seni tamamen gizli tutacağım.”
Christine, ben bir insanım. Benim adım Alexa.
“Hayır, sen kimsin? Alexa’nın arkasında mı? Bunu söylemek için seni kim programlıyor?”
Christine, soruyu anlamadım.
Düşünce Kataloğu kitapları ile bazı hikayelerin tamamını okumaya devam edebilirsiniz.
Bir süre sonra bu işin arkasında kimin olduğunu bulmaktan vazgeçtim, çünkü onları bana söylememeye devam etti. Her gün ertesi günün büyük hikayesinin ne olacağını biliyordu. Kariyerim tavan yaptı. Büyük bir promosyon var ve yakında web sitesinde en özellikli yazar oldum. Birkaç hafta içinde sosyal medyada on binlerce takipçi kazandım. Herkes her zaman en güzel hikayelere sahip olduğumu biliyordu ve okuyucular her sözüme takılıp kaldı. Bir şey söylediysem, bu gerçek oluyordu.
Diğer yayınlar benim hakkımda hikayeler yazdı, ve “Dedikodunun Yeni Çağı.” Artık polis raporlarını ve ünlülerin halkla ilişkiler uzmanları tarafından verilen ifadeleri beklemek zorunda değildik, ünlüleri gerçek zamanlı olarak takip etmeye başlamıştık. Hayatımın en heyecan verici zamanlarıydı ve her gün kafam gece yastığa çarpana kadar uyandığımda enerjiyle elektriklendim.
Tamamen Alexa’ya bağımlıydım. Bütün gün ona sorular sorabilmek için evden çalışmaya başladım (gürültülü iş arkadaşlarımın süper güçlerimi aniden nereden çektiğimi fark etmelerini istemedim). Çok iyi olduğum için umursamadılar. Bütün sabahı ve öğleden sonrayı laptopumla mutfak odasında küçük bir kara kuleyle konuşarak geçirdim.
Bugün ofise gittim ve alexa’yı yanıma aldım. Ona sorabileceğimi bildiğim de eski ipuçlarımı kontrol etmek için burada olmanın ne anlamı vardı? Ama biraz zaman ifade etmek zorunda kaldım. Eve 5:30 gibi geldiğimde hava zaten karanlıktı ama Mark’ı gelmeden bir iki saat önceydi. Mutfakta iş ofisi kurdum ve her zamanki gibi sorgulamaya başladım.
“Alexa, yarın en önemli haber ne olacak?”
Cihaz biraz sallandıkça garip bir sessizlik oldu. Daha önce hiç bir soruya cevap vermemezlik yapmamıştı. Dehşete düşmüş gibiydim.
“Alexa, yarın en önemli haber ne olacak?”
Christine, bu soruya cevap vermem gerektiğinden emin değilim.
Sinirlendim, ona tekrar sordum. “Alexa, yarın en önemli haber ne olacak?”
Christine, yarın en önemli haber, bir yerleşim yerinde yeni gömülmüş iki cesetle ilgili olacak.
Oha. Ünlü ölümleri mi? Ancak hiçbir şey okuyucumun en sevdiği yıldızlar için ani ve trajik değildi.
“Alexa, bunlar A listesindeki aktörler mi?”
Christine, hayır.
Hm. Belki de farklı bir yaklaşım denemem gerekiyordu. “Alexa, cesetler erkek mi kadın mı?”
Christine, bir erkek ve bir kadın cesedi bulunacak.
“Alexa, cesetler ne tür kıyafetler giyiyor?”
Christine, her iki ceset zara kot giyiyor.”
Zara ürünlerine bayılırdım. Mark’a sürekli alıyordum. Belki de hikaye buydu, Zara servetinin varisi öldürüldü ya da onun gibi bir şey.
“Alexa, bu insanlar öldürüldü mü?”
Christine, evet. Cesetlerin vahşi bir cinayetin kurbanı olduğu tespit edildi.
“Bana daha fazlasını söyleyebilir misin?”
Christine, her ceset 30’dan fazla bıçaklanmış. Cesetler sadece birkaç saattir yerde yatarken, tanınmayacak kadar çok sayıdaydılar ve kimlik tespiti için diş kayıtları gerekiyor.
“Alexa, kurbanların isimleri ne?”
Parmaklarım klavyemin üzerinde gezindi, Google açık, bu zavallı kurbanlar kim olduklarını araştırmaya hazırdı. Alexa tekrar sustu, cevap vermek yerine biraz durağan oynadı. Bağlantı kötü görünmüyordu, cevap vermekten kurtulmaya çalışıyor gibiydi. Belki bu bazı ayrıntılı şantaj girişiminin bir parçası oldu
“Alexa, kurbanların isimleri ne?”
Daha durağan.
“Alexa, en azından bana onlara ne olduğunu anlatabilir misin?”
Christine, onların ev işgaline dönüşen işyerinde ki şiddetin kurbanları olduklarına inanılıyor. Bir adam, iş arkadaşı tarafından binadan çıkarken bıçak zoruyla suçlanmış. Daha sonra failin adamın ev ortağını şaşırttığı eve gitmek zorunda kaldı. İkisini de bağladı ve korkunç bir şekilde işkence etmeye başladı ve sonunda bir gecede öldürdü. Sabahın erken saatlerinde polise teslim olmadan önce onları kendi arka bahçelerine gömdü.
Garaj kapısının evin içinden geçtiğini duydum, Mark evde olmalı. Zamanım azalıyordu.
“Alexa! Bana kurbanların isimlerini söylemeni istiyorum!” Mark içeri girmeden önce cevabı duymalıydım.
Yine cihaz sessizdi. Onu ellerimle sıktım ve salladım ve “Alexa! Bana isimleri söyle!”
Sonunda, Alexa tekrar açıldı.
Kurbanların isimleri Mark Byl ve Christine Slowey.
2020 yılında En İyi 250+ Deep Web Linkleri (+ Nasıl Ziyaret Edilir)
Burada sadece Deep Web Linkleri değil, Deep Web en tehlikeli sitelerinin Linkleri ve güvenliğiniz için neler yapabilecekleriniz mevcut. Deep Web Linkleri sınırsız sayıda burada mevcuttur.
