2007 yılında Tanya Rider, Seattle’da yaşayan 33 yaşında bir gençti. O ve 39 yaşındaki kocası, bir ev inşa etmek için para biriktiriyordu. Bu sebeple günün her saatinde birden fazla işte çalıştıkları için son derece meşgul bir aileydiler.
O yıl 20 Eylül’de Rider, bir markette gece vardiyasını bitirdi ve bir giyim mağazasındaki ikinci vardiyasından önce dinlenmek için eve gitmeyi planladı. Hiç geri gelmedi. Çiftin yoğun iş programları nedeniyle, kocası 22 Eylül’e kadar kayıp olduğunu fark etmedi, iş arkadaşı onu arayıp neden işe gelmediğini sordu. Polisi aradığında Tanya’nın bir yetişkin olduğunu söylediler, kayıp biri değil. Cep telefonunu takip etmelerini istedi, reddettiler. Rider’ın kocası, yardım için yalvardığında polisin ona söylediklerini tam olarak hatırladığını belirtmiştir, “O bir yetişkin, istediği yere gidebilir ve size bir şey söylemek zorunda değil.”
Polis, olayı başlangıçta araştırmadıklarını çünkü Tanya Rider’ın banka hesabına baktıklarında hareketlilik gördüklerini söylemişlerdir. Nedense, kocasının hesaba erişimi olup olmadığını sormayı düşünmediler. Oysaki banka hesabında ki hareketler kocasına aitti. Polisin gördüğü şey kocasının hesabı normal şekilde kullanmasıydı.
Kendisine inanılması için yalvaran Tanya’nın kocası, kaybolduktan bir hafta sonra polise gitti ve yalan makinesi testine alıp evini aramak için gönüllü oldu. Sonunda davayı başlattılar. Kayıp insanlar hakkında sık sık tekrarlanan bir fikir, ilk 24 saat içinde onları bulamazsanız, asla bulamayacağınızdır. Tanya Rider kaybolduktan 8 gün sonra sağ bulundu.
Polis cep telefonunu takip ettiğinde Rider, yoğun bir yoldan 6 metre uzakta, aracının içinde baş aşağı sıkışmış halde bulundu, ancak gür bir vadide gizlenmişti. Omzu yerinden çıkmış, iki kemiği kırılmış ve o kadar susuz kalmış ki böbrekleri iflas ediyordu. Bacaklarından biri amputasyona ihtiyacı vardı. Tanya, arabasını vadiye indiren trafik kazasını hatırlamadığını, ancak dehşet içinde uyandığını ve yardım çağırmak için cep telefonuna ulaşmaya çalıştığını ve birinin onu bulması için dua ettiğini söylemiştir. İnsanlar onu ararken telefonun sesini duyduğunu, ancak ona ulaşmak için emniyet kemerini açamadığını söylemiştir. Otoyoldaki arabaları ve sesleri duyabiliyordu, sadece 6 metre ötede. Ne yiyeceği ne de suyu vardı.
Kocası, polisin onu ciddiye almamasının soruşturmayı, yola bu kadar yakınken arabasını bulmanın 8 gün sürdüğü noktaya kadar geciktirdiğine inanıyor.
Polis, Rider’ın kaybolmasına yavaş tepkilerini savundu. King’s County şerifinden Şerif Yardımcısı Rodney Chinnick, “Yetişkinlerle ilgili her kayıp ihbarına almayız… Eğer alsaydık, kayıp kişi raporlarının peşinden koşmaktan başka bir şey yapmazdık.”
