Senin yerine beni sevmekle ilgili bir hikaye ne yazık ki sadece bir hikayeden başka bir şey değil. Ne yapmam gerektiği hakkında hikayeler anlatabilirim. Geçmiş geçmişte kaldı ve bunu değiştiremem ama geriye bakıp farklı neler yapabileceğimi görebiliyorum.
Seni kaldırıma tekmeleyebilirdim. Gitmeni söyleyebilirdim, seni hayatımdan çıkarabilirdim ama yapmadım. Bunlar benim için sağlıklı kararlar olurdu. Hayatımda büyük bir fark yaratırlardı. Şu anda olduğumdan daha mutlu olabilirim. Geriye bakıp aramızda neyin yanlış gittiğini merak etmeyi bırakabilirim. Gece boyunca neyim olduğunu merak ederek ağlama yamayabilir.
Senin yerine beni sevseydim, başarılı olabilirdim. Akıl sağlığım daha iyi bir yerde olurdu. İmkansız olduğunu söylediğin hayallerin peşinden koşturacaktım. Ne yaptığımı merak etmek yerine sevdiğim bir kariyer alanında olabilirim. Hayatımı sorgulamazdım. Verdiğim her kararı bu kadar çok düşünmezdim. Sesin kafamda çalmaz, bana kaderimde başarısız olduğumu söylemezdi.
Seni sevmek yerine beni sevseydim, hatta kendimi de seni sevdiğim kadar çok sevseydim, farklı bir insan olurdum. Böyle kötü bir durumda aşkı bulmak için bu kadar zaman harcamazdım. Kendimi böyle durumlara sokmaya devam etmezdim. Şimdi başkalarına yardım ederek içimde aşkı buluyorum. Başarılı olduklarını görebiliyorum, hayatta olmak istedikleri bir yere varabiliyorum.
Başkalarını mutlu görmekten, başarılı olmalarını görmekten keyif alıyorum. Her şeyi yapabileceklerini biliyorum. Dünyama getirdiğim insanlara inanıyorum. Bu işe giriyorlar çünkü ben de potansiyel görüyorum. Neden bu potansiyeli kendi içimde göremiyorum? Düşündüğümden daha değerli olduğumu biliyorum ama kendimi harekete geçemiyorum ya da kabul edemiyorum. Kendimi gerektiği gibi görmüyorum.
Bunun için seni suçlayamam. Tüm bu fikirleri kafama koyan sen değilsin. Sen de bana yardım etmedin. O anda kendimi sevmedim, sana yanıldığını söyleyecek kadar. Bilseydim, şimdi farklı olurdum. Kendimde başarı yı bulabilirim. Bende aşkı bulabilirim. Şu anda yok, ama bunu arttırıyorum.
Gerçek şu ki, kendimi hiç bir daha başkasını sevdiğimden daha çok sevmedim. Başkalarının kendilerini sevmeyi öğrenmelerine, kendilerini ön koymalarına, içsel mutluluğu bulmalarına yardım ediyorum, ama bunu hiçbir zaman kendi başıma yapmayı başaramadım. İnsanları inşa ediyorum, ve beni geliştirebilecek bir şekilde. Bir şeye değer olduğumu hissetmek için başka insanların birikmesi sağlıklı değil.
Senin yerine kendimi sevseydim, değerin inanmamı istediğin her şeyden çok daha fazla olduğunu bilirdim. Sanırım içten içe bunu biliyorum. Görmemi istediğinden daha değerli olduğumu biliyorum. Tek başıma hiç görmedim ama sen hiç görmemi istemedin. Sen beni tuttun, ben de seni kaldırdım. İstediğin her şey dimama istediğin hiçbir şey yoktu.
Kendimi nasıl seveceğimi biliyorum; Hala her gün öğreniyorum. Sesini, sözlerini aklımdan çıkarmak için küçük ipuçları ve numaralar öğreniyorum. Bütün mesajlarımızı, yanlış kelimeleri, tutulmamış vaatlerimizi sildim. Saklamaya değer biri olmadığını biliyorum. Seni tutmak, mutlu etmek, buna değdiğimi hissettirmek için çok uğraştım. İstediğin her şey olmak için çalıştım.
Şimdi bu döngüdeyim-birini kurmak, onları uçmak izlemek, oluşturmak ve sinek izlemek için başka birini bulmak. Kendime olan saygımı bunu yapma yeteneğimden çıkarıyorum. Ama gerçek şu ki, kendimi aynı şekilde inşa edemiyorum. Ama üzerinde çalışıyorum. Artık beni durdurmak için burada değilsin. Beni daha önce yaptığın gibi tutmak için burada değilsin. Sen dinlemeye değer biri değilsin.
Seni tutmak için ne kadar mücadele ettiğimle, seni mutlu etmek için, kendim için, kendi mutluluğum için savaşmalıydım ve savaşabilirdim. Her gün kendimi daha çok sevmeyi öğreniyorum. İlk defa, mutluluğumun, gururumun ve içimdeki sevginin sana harcadığım sevgi ve enerjiden daha değerli olduğunu öğreniyorum.
Senin yerine beni sevmeyi öğreniyorum ve bu sefer beni durduramazsın.
