Sıradan bir gün, arkadaşlarımla sürekli gezdiğimiz yere gittim. Güzel bir yürüyüş yaptık, biraz sohbet ettik ve sonra güzel bir araba yolculuğuna çıktık, kalplerimizi haykırdık ve en sevdiğimiz müziğe sıkıştık kaldık. Sıcak, güzel ve her zamanki gibi bir şeydi. Ama sonra olanlar içimdeki bir şeyi iyileştirdi. Beklenmedik, yatıştırıcı bir sarılmanın bir an önce gelmesi gibiydi.
Bu geziye, daha önce tanımadığım iki yeni insan katıldı ve başlangıçta birbirini tanıyan iki insan gibi, her zamanki beklenen selamlaşma ve sohbete katıldık. Ama arkadaşımın daha sonra yaptığı şey, bütün açıklık ve hamlık havasını belirledi. Hepimizin aklımıza belli bir soru soracağız ve oturan herkesin mümkün olduğunca dürüst bir şekilde cevaplamasını isteyeceğiz dedi. Sorular oldukça derindi ve iç gözlem gerektiriyordu. Acımızı, üzüntümüzü ve aradaki her şeyi dahil ettiler.
✔️444 Anlamı: 4:44’ü Görmeye Devam Ederseniz Ne Yapmalısınız?✔️
Cevap veren ilk çocuk canlandırıcı bir şekilde dürüsttü. Beni dikkate aldı. Çok az tanıdığım biri tamamen dürüst olmaya ve kendini çok ciddiye almamaya karar verdi. Dürüstlük güzeldir, çünkü bir noktanın en filtresiz şekilde sunulduğunu görmenizi sağlar. Onun savunmasızlığı sonrasında, herkes kendi parçalarını tamamen paylaşmaya başladı. Hepimiz dikkatle dinlendik, hepimiz saygı gördük ve teselli edildik. Hepimizin birbirimiz için yer tuttuğu güvenli bir alandı. Bir bakıma grup terapisi gibi hissettim.
Duygularını korumaya ya da sözlerini filtrelemeye çalışmayan insanları özlemiştim. Gerçek ve geçerli bir şeyi paylaşmak pahasına havalı, maço ya da güçlü görünmeyi umursamayan insanları özledim. Gerçek şu ki, hayatlarımız aslında dağınık anlarla, gurur duymadığımız anlarımızla, karanlıklarımızla ve onları yenmek için her gün verdiğimiz mücadeleyle ilgili. Bu yüzden insanlar hayatlarında hiçbir şey olmuyormuş gibi davrandığında, basitçe veya kötü olabilir, size her zaman öngörülebilir şeyler söyleyen insanları normalleştiririz. Geceleri her zaman kendi düşünceleriyle uyuyan aynı büyük çoğunluğun olmasıyla sonuç oluyor. Belki de daha dürüst olsaydık, Atlas’ın yazdığı gibi çok daha yüksek bir seviyede sosyalleşirdik, “Bunun yerine delicesine ilginç olabilecekken hepimizin normalmiş gibi davranmasını eğlenceli buluyorum.”
Bazen, bir anlık dürüstlük ve kırılganlık, biriyle güçlü ve ilginç bir bağlantının başlangıcı olur.
