Farklı Amaçlar İçin Üretilmiş Her Gün Kullandığımız 13 Şey!

Günlük olarak kullandığımız şeylerin bir kısmı, bugün için kullandığımız şeylere yönelik değildi. Tarih boyunca insanlık ilerleme ve inovasyon için çaba harcıyor. Bu bizi verimlilik, gelişme ve konfora doğru ilerleyen bir toplum olarak ilerletiyor. Dahiyane teorileri değil dehayı araştırıp test ederken, niyetlenmediğimiz bir şey üzerinde durabiliriz. Bu şekilde birçok ürün oluşturuldu. Sevdiğimiz ve her gün ihtiyaç duyduğumuz şeylerin çoğu, tamamen kaza sonucu bulundu veya icat edildi. Kullandığımız şeylerin çoğu tamamen farklı bir amaç için tasarlandı ancak zamanla daha iyi başka bir amaca uygun olacağını düşündük. İşte burada bunun geçerli olduğu bazı durumlar.

Dünyanın en ünlü markalarından biri olan Coca-Cola, ilk olarak morfin bağımlılığına alternatif olarak baş ağrılarını tedavi etmek ve kaygıdan kurtmak için icat edildi. Kolanın mucidi olan John Pemberton, kendine morfin bağımlılığı yaşayan İç Savaş’ın konfederasyonundaki ilk tecrübeli birisi, ilk önce ekstra bir tekme için koka yapraklarıyla tatlı, alkollü bir içecek icat etti. Pemberton’un Fransız Şarap Kolası olarak nitelendirdi. Tarifin, tatlandırıldığı, karbonatlandığı ve nihayetinde bugünkü haline pazarlanan yirmi yıl daha önceden: dünyadaki en popüler sodası icat edilmişti.

1920’li yıllara kadar siyah giysiler normalde yas yasağının sembolü olarak ve en az 2 yıl giyilirdi. Sonra, 1926’da Coco Chanel, sevgilisini anmak için Vogue tarafından ” Chanel’in Ford’u ” olarak adlandırılan ünlü küçük siyah elbisesini dikti. İlk önce, film divaları tarafından kaydedildi ve daha sonra elbise dünya çapında popüler oldu.

Bir Japon rock müzisyeni olan Daisuke Inoue, grup şarkıları arasında şarkı söylemek isteyen bir kafenin ziyaretçileri için şarkı söyledi. Bir akşam oraya gelemedi, bu yüzden meslektaşlarına rolüyle bir kaset kaydı verdi. Sonra 1971’de vokaller olmadan müzik çalan bir makine icat etti; böylece müzisyenler şarkı söylerken keyif alarak rahatladılar.

Play-Doh 1955 yılında Joseph ve Noah Mc Vicker tarafından bir duvar kağıdı temizleyici yapmaya çalışırken keşfetti.

Ve bugün PLAY-DOH’ye bak. 

Modern bir koşu bandı prototipi Sir William Cubitt tarafından 1818’de atıl tutsaklara bir şeyler yaptırmak ve tahıl öğütmek için kas gücünü kullanarak yaratılmıştır. Tutuklular yatay bir küpeşte üzerinde tutunarak bir dizi sonsuz merdiven yürüdüler.

Üretici: 3M Laboratories’de araştırmacı olan Spencer Silver

Yapmaya çalıştığı şey: Güçlü bir yapıştırıcı

Nasıl yaratılmıştır: Uzaklaşırken Silver, halihazırda olanlardan daha zayıf bir yapışkan yarattı. Nesnelere yapışmış ancak bir iz bırakmadan kolaylıkla koparılabilir. Yıllar sonra bir meslektaşım, maddenin küçük parçalara yayarak onun koridoru ilahi kitabındaki yerini işaret etti ve fikir daha harikaydı.

lk yüksek topuklu ayakkabılar, 16. yüzyılda Pers askerleri için yapıldı. Bugün bile açıkça görüldüğü gibi yürüyüş için tasarlanmamışlardır. Bunun yerine, süvari askerlerine daha iyi bir istikrar kazandırmak için atlara binerken daha iyi verimlilikle ayaklarını vurabilmeleri için üretildi. Yüksek topuklu ayakkabılar, üst sınıf insanlar tarafından giyildikleri zaman
1600’lerde Avrupa’ya getirdi. Yürüyüş amaçlı olmayan böyle bir ayakkabının yalnızca çalışmak zorunda kalmayan birisi tarafından yürütüldüğü yaygın bir bilgiydi, bu da yalnızca kullanıcının üst sınıfa üye olduğu anlamına gelebilirdi. Kadınlar daha çok erkek gibi görünmek için topuklu ayakkabı kullanmaya başladı. Erkekler daha kalın topukluyken kadınlar daha ince topukluydu. Erkekler topuklu ayakkabı giymeyi bıraktı çünkü kadınlar da giydikleri için artık statü simgesi olarak görülemiyordu.

Kabarcıklarla kaplı bir oda, insanlar kırılgan nesnelerin güvenli bir halde taşınmasını sağlamak için yaratılmadı. Kabarcıkların patlama hissi ile takıntılı hale gelmesinden sonra ortaya çıkacak türden bir fikir gibi gözüküyor. Ve yine de, bu  duvar kağıdı aslında mühendis Al Fielding’in ve İsviçre mucidi Marc Chavannes’in icadının orijinal niyeti idi. Dokulu duvar kağıdı piyasası umdukları gibi değildi ve başka bir açı bulmaya çalışıldı. Bazı uygulanabilirliklere rağmen, malzemeyi seralar için bir izolatör olarak döşeme planı da işe yaramadı. Daha sonra 1959’da IBM 1401 değişken uzunluktaki bilgisayarını duyurdu,  Fielding ve Chavannes’in bir fikri vardı. Kabarcık sargısını kırılgan yeni teknolojiler için bir ambalaj malzemesi olarak kullandılar ve IBM denemeyi kabul etti. Bundan sonra, kabarcık paketi yeni bir amaç buldu.

Yastık icat edildiğinde, böceklerin uyurken burun, kulak ve ağızlara girmemesi planlandı. Yastık ilk kez bugünkü Irak’ta 9000 yıl önce kullanıldı. O zamana kadar taştan oyulmuştu. Antik Mısırlılar yastık kullandılar çünkü başlarını korumak istedikleri için vücudun en önemli kısımları olduğuna inandıkları düşünülüyordu. Yumuşak yastıkların vücudun enerjisini tükettiği ve iblisleri itmek için etkili olmadığı inancı nedeniyle Eski Çinliler sert yastık kullandılar (yumuşak olanları nasıl yapacaklarını biliyorlardı) Afrikalılar, uyurken yastık kullanmanın uyuyan kişiyi atalarıyla bağlayacağına inanıyordu ve Ayrıca ruhları uykularında ziyaret etmelerine izin verildiğini düşünüyorlardı (Rahatlıktan olsa gerek). Japon geyşalar küçük, sertleştirilmiş yastıkları kullandılar, böylece narin saç modelleri uyurken dağılmadı. Avrupa’da, yastıklar zayıflığın sembolü olarak görülüyordu, bu nedenle erkekler onları nadiren kullandı. Aslında, King Henry VIII tarafından gebe kadınlar hariç herkes tarafından kullanılmak üzere yasaklanmıştı. Yastıklar, Sanayi Devrimi sırasında tekstil endüstrisi tarafından seri üretildiğinde daha yumuşak hale geldi ve yaygınlaştı.

19. yüzyılın ortalarında petrol sektöre ait işçiler, petrol arıtma pompalarında biriken mumlu madde ile sürekli mücadele ettiler. Ancak İngiliz kimyager Robert Chesebrough bir fikir düşündü: Bu ” petrol’den bir parça aldı, ” biraz araştırma yaptı ve bunun aslında yararlı özelliklere sahip olduğunu keşfetti. Sonuç olarak, bu ilk yıllarda kullanım alanı, yaraların iyileştirilmesinden temizleme halılarına dönüştürülmeye kadar genişledi.

1904’te, New York’tan bir çay ve kahve ithalatı yapan Thomas Sullivan, daha fazla stille çayı çantalara dökerek çay satmaya karar verdi. Müşterileri yeniliği çekici buldular, ama başka bir nedenle: gözenekli torbalarla çayı demlemek daha uygun olduğu ortaya çıktı. Sonuç olarak, satışlar hızla yükseldi ve fikir evrensel olarak popüler oldu.