Film endüstrisine göre Tarzan gibi vahşi doğada büyüyen bir bebek vahşi bir adam olur, peki ya bir şempanze bir bebekle büyürse ne olur? Filmlerde yaşanan olayları doğru kabul edersek vahşi doğada büyüyen bir insanın tıpkı hayvan kardeşleri gibi büyüyeceğini söylemek yanlış olmaz.
Bu durumda bir soru öne çıkacaktır. Bir hayvan doğal ortamından alınıp insan gibi yetiştirilirse sonunda insan gibi davranabilir mi? 1931’de ekolojistler Winthrop ve Luella Kellogg tam da bu soruya cevap bulmak istediler ve insanlarla birlikte yetiştirilen bir şempanzenin ne kadar insan olabileceğini görmek için Gua adında bir şempanzeyi denek olarak aldılar.
Ancak ikiz maymun doğduğunda deney daha da ilginç hale geldi çünkü deneyin amacı birlikte büyüyen iki şempanzenin gelişimlerinin nasıl farklılaştığını görmekti. Deney başladığında Donald yedi buçuk aylıktı ve 10 aylık olan Gua’dan biraz daha büyüktü. İkizler mümkün olduğunca yakın yetiştirildi kardeşler olarak aynı şekilde giydirildiler, beslendiler, aynı aktivitelere katıldılar ve gelişimlerinin bir parçası olarak aynı oyunları oynadılar.
Ayrıca zeka ve davranışsal gelişim gibi çeşitli parametreleri değerlendirmek için çeşitli testlere tabi tutuldular, ancak daha sonra olanlar Kellogg’lar için en azından başlangıçta bir sürpriz oldu.
Gua’nın Donald’dan daha zeki olduğu deneylerle ispatlandı. Her ikisi de bir yaşına gelmeden önce yapılan testlerde mükemmel puanlar aldılar. Bu gerçekten şaşırtıcı değildi çünkü şempanzeler vahşi doğada hayatta kalabilmek için erken yaşta zekalarını kullanmayı öğrenmek zorundalar.
İnsan bebekler ergenlik çağına gelene kadar neredeyse savunmasız ve cahildirler. Gua bir yaşını geçtikten sonra dil faktörü gelişimlerini ve dolayısıyla ses performanslarını etkilemeye başladığından Donald’ı yetişmeye başladı. Aynı zamanda Gua koşma ve tırmanma gibi fiziksel aktivitelerde üstünlük göstermeye devam etti.
Elbette Kellogg’lar Gua’nın sırf büyüdüğü için aniden konuşmaya başlamasını beklemiyorlardı Ancak Donald’ın Gua’nın seslerini ve hareketlerini taklit etmesini bekliyorlardı ancak çok daha ilginç bir şey oldu.
Donald yıl sonunda Gua’nın hareketlerini ve seslerini taklit etmeye ve onun gibi davranmaya başladı. Çocuklarının bir şempanze çocuk olmasından korkan Kellogg’lar dokuz ay sonra deneyi sonlandırdılar ve sonuçları derlediler.
Maymun ve Çocuk adlı bir kitapta yer alan bulgular da Gua, ilk evlat edinildiği Bakım Merkezi’ne geri döndü ancak ne yazık ki insan kardeşinden ayrıldıktan bir yıldan kısa bir süre sonra zatürreeden öldü. Ancak psikoloji dünyasına yaptığı katkılar bugün hala araştırılıyor ve takdir ediliyor.
