Her bir gerçeğin karanlık tarafı vardır. Karanlık tarafa geçtiğimizde tüm güzelliklerden arındırılmış siyah bir oda ile karşılaşmasak bile dönüm noktası gibi hayatımıza girer. Aşık olmanın karanlık yüzünü hiç düşündünüz mü?
Aşk hikayeleri, aşk filmleri ve aşka dair her bir alıntıda Aşık olmanın karanlık yüzünden pek bahsi geçilmez. Peki, size kara yüzü ile tanıştığınızı söylesek inanır mıydınız?
Gelin aşık olmanın karanlık yüzü nedir öğrenelim…
❤️ Erkekler mi Yoksa Kadınlar Mı Daha Karmaşıktır
Aşık Olmanın Karanlık Yüzü
Bugünlerde aşk ve ilişkiler çok kötü bir şekilde ilerlemekte. Etrafımızdaki her yerde insanların kalp ağrıları ve ayrılıklar yaşadıklarını ve bunun üzerine akıllarını kaybettiklerini görüyoruz.
Ama aşık olmanın karanlık yüzü bu şekilde mi başlıyor? Hayır.
Başlangıçta, ilk heyecan ve flört var. Her mesaj ve arama için hevesle beklemek, harika buluşmalar, öpücükler, sıkı sarılmalar ve sevimli sarılmalar gibi hayatımıza girer. Tüm dünya, bir kişinin varlığınızın merkezi haline gelmesi ve yaşamınızın mükemmel hissetmesi nedeniyle unutulur.
Sonra zaman geçtikçe, aylar, bazen yıllar, rutin devreye girer. Yavaş yavaş, flört ölür, heyecan yerleşir, aşinalık oluşur. Birbirinize alışırsınız. Aramaların ve mesajların sıklığı azalır. Meşguliyet artar. Hayat devam eder. Sadece onunla konuşmak için bütün gece uyumamayı göze almamaya başlarsın. Artık günaydın mesajlarıyla uyanmazsınız. Konuşursunuz, ama sık sık değil. Bunu yaptığınızda bile, bir şeyler eksik gibi görünüyor. O kıvılcım gitti.
Sevgilinizin değiştiğini hissediyorsunuz. Belki de artık sizin için aynı şeyi hissetmiyordur. Üzgün ve güvensiz hale gelirsiniz. Neyin yanlış gittiğini anlamaya çalışıyorsunuz, ama hiçbir şey gerçekten mantıklı değil. Birbirinizden uzaklaşıyorsunuz, yanlış anlamalar, kavgalar, tartışmalar başladı bile. Ve sonra bir gün, siz ve sevgiliniz uyumlu olmadığınız kanaatine varırsınız. Her şey bitti mi?
Sonra zor kısım geliyor. Ama bunu söylemek, yapmaktan daha kolay. Hayatınızda onlarsız devam etmenin imkansız göründüğünün farkındasınız. Çünkü sevgiliniz her şeyi anlattığınız ilk kişiydi. Sırdaşınız. Sizin şahsınız. Şimdi birdenbire, bunu nasıl salıverirsiniz? Bir şeylerin değiştiğini nasıl kabul edersiniz?
Şimdi kendini suçlama zamanı başladı. Bunun sonsuza dek sürebileceğine inandığınız için kendinize kızarsınız. Ama hiçbir şey sonsuza dek sürmez. İşler değişir. İnsanlar değişir. Ve bunu kabul etmek zorundasınız.
Böylece, başa çıkmayı öğrenirsiniz. Her seferinde bir gün daha yaşarsınız. Ama sonra birisi onlardan bahseder ya da en sevdikleri şarkıdan bahseder… ve hepsi bir anılar kasırgasını başlatır. Bir şeyler geri geliyor değil mi?
Sonunda, günlerce iyiymiş gibi davrandıktan ve uykusuz gecelerden sonra, kendinize artık yeter diyorsunuz. Artık hayatınızda olmadığı için yaşamayı bırakamazsınız. Sonuçta, onlar gelmeden önce mükemmel bir şekilde iyiydiniz.
Böylece kötü durumda olduğunuzda kendinizi toplamayı öğrenirsiniz. Kendinizi dışarı çıkmaya, insanlarla tanışmaya, arkadaşlarınızla yeniden bağlantı kurmaya, kariyerinize odaklanmaya, yeni bir hobi bulmaya zorlarsınız.
Yavaşça, normallik geri döndükçe, etrafınızda aşık olduğunuzda görmezden geldiğiniz koca bir dünya olduğunu fark edersiniz. Başka insanlar da var, aynı derecede harika ve tatmin edici olan başka deneyimler de var. böylece iyileşirsiniz, daha da iyileşirsiniz.
Sonunda isimlerini duyduğunuzda devam ettiğinizi biliyorsunuz ve hiçbir şey hissetmiyorsunuz. Acı yok, kızgınlık yok, hiçbir şey yok. Daha güçlüsün, daha akıllısın. Sen daha iyi bir insansın. Ama daha da önemlisi, yine bir bütünsünüz.
Bu nedenle, aşık olmanın en karanlık yüzü, birine şiddetli bağlanma ve duygusal bağımlılıktır.
Bir insana aşık olmazsın. Bir insanın size nasıl hissettirdiğine aşık olursunuz. Hepimiz çok fazla aşık olma fikrini romantikleştiriyoruz.
Yani, tüm hayatınızı bir insanın etrafında inşa etmeye karar verirseniz, ayrıldığında, bir boşluk yaratacaktır. Sonuçta, hayattaki her şeyin bir bedeli var.
Özellikle aşkta.
