Bizimle iletişime geçin

Anksiyete

Kapalı Kapılar Ardında Yaptığımız Şeyler

a50d8e81dbbcb268dfc6106f05cfd57c 150x150 1

Yayınlandı:

Şu Tarihte:

Kapalı Kapılar Ardında Yaptığımız Şeyler
Sessizce mücadele edip kapalı kapılar ardında yaptığımız şeylerle mücadele edebiliriz, burası en çok  büyüdüğümüz yer olabilir. Kendimiz üzerinde özel olarak çalışırız ve dünyanın görmesi için çiçek açarız.

1. Hayatlarımızı dostlarımızın hayatlarıyla karşılaştırıyoruz

Çoğu, herkes değilse, başkalarına kendilerini karşılaştırıldığında ya da hayatlarının bir noktasında başkalarıyla karşılaştırarak mücadele etti. Yaşadığımız toplumda, yaşamamak çok zor. Diğer insanların hayatlarında o kadar çok değişiklik görüyoruz ki, bu bizi kendi hayatımızda kaçırıyor ya da yanlış yöne gidiyor gibi hissettirebilir.

Arkadaşlar yerleşip bebek sahibi oluyorlar, yeni kariyerler kuruyorlar ve farklı yönlere ilerliyorlar. Arkadaşlarımızın başarılı olduğunu görmek, kendimizi güvende hissetmemize neden olabilir çünkü herkese yetişmek zorunda olduğumuzdan korkarız.

Bu günlerde sosyal medya sayfalarınızda geziniyor olabilirsiniz ve bağlanmak için harika bir yol olsa da, kendi hayatınızda yanlış bir eksiklik hissi de yaratabilir.

2. Duygusal refahımızı korumak için mücadele ediyoruz

Ruh sağlığımız etkilendiği zaman, iyileşmenin doğrusal olmadığını anlamaya başlayabiliriz. Bazı günler iyiyiz, diğer günler de yataktan çıkmak ta zorlanabiliriz.

Bu günlerde, içeride olmak kendimizi daha yalnız ve yalnız hissetmemize neden oldu. Tekrar insanların yanında olmak, sevdiklerimize sarılmak ve çevremizde kısıtlanmış hissetmemek için can atıyoruz. Bu duygular, kendi mevcut ruh sağlığı mücadeleleri ile birleştiğinde, 10 kat daha zor bizim duygusal refahı korumak için yapabilirsiniz

3. Diğer insanları görmezden gelemiyoruz

Ben başkalarından iyi haber duydum ya da bir sosyal medya sonrası gördüm ve ben kıskanç olmamak için kendimi zorlamak zorunda kaldım birkaç anlar yaşadım. Sanki kimseyle rekabet halinde olduğumu hissetmemek için kendimi yüceltmeye çalışmam gerekiyor.

Reklam

Kulağa korkunç geliyor ve öyle, ama kıskançlık gerçekten böyle tezahür ediyor. Bazılarımız için, kendi nimetlerimiz için farkındalık eksikliğinden ve Tanrı’nın kendi hayatlarımıza bahşettiği iyilikten başkalarını kıskanırız. Sosyal medyanın yalanlarının ve ortaya çıkan mükemmellik takıntısının yargılarımızı gölgelemesine izin veririz. Bu bize gizlice başka bir kişiye karşı kötü niyet duyguları besleyen yol açabilir sadece biz üstüne çıkabilirsiniz.

4. Geçmiş üzerinde kalıyoruz

Harvard Business Review göre, ruminasyon  sürekli geçmişte olan olaylar hakkında düşünme hastalığının olduğunu doğruladı. Geçmiş durumlara farklı tepki vermediğimiz için kendimizi iffetlendirmenin bir yolu olarak geviş getirmekteyiz. Ayrıca, farklı sonuçlanabileceğine inandığımız geçmiş durumları çözmenin bir yolu olarak da geviş getirmekteyiz.

Ancak, geçmişte geviş ve genel olarak geviş- geçmişi değiştiremezsiniz çünkü sağlıksız. Sürekli hayatımızda yanlış giden şeyler üzerinde takıntılı depresyon, anksiyete yol açabilir, ve kendimizi genel olarak olumsuz bir görünüm veririz. Geviş getireni en aza indirmenin çözümü, şimdiki zamana dikkat etmek, kontrolümüz dışında olan şeyleri bırakmak ve durumlara nasıl baktığımız hakkındaki düşüncelerimizi değiştirmektir.

5. Başarımızı sabote ediyoruz

Başarıya ulaşmak güzel bir şeydir, özellikle de başardığımız her şey için çok çalıştığımızı bilirsek. Ama kendini sabote etmek bizi başarılarımızın tadını çıkarmaktan alıkoyabilir. Kendini sabote etmek, geciktirdiğimizde, sürekli bir başarısızlık korkusuna sahip olmamızdır. Kontrole ihtiyacımız var ve kendimizi uyacağız. Sonuç olarak, başarımızı kutlamak yerine kendimizi geri tutuyoruz.

Kısa sürede ortaya çıkan tüm yollara odaklanmak yerine, yararlı olan mükemmel olmadığımızı ve yolculuklarımızın bize üstesinden gelme ve daha iyi olma konusunda pek çok şey öğrettiğini kabul etmektir. Zayıflıklarımızdan ders almanın çoğu zaman gücü vardır.

6. Gelecek hakkında endişe duyuyoruz

Bazen, kontrol edebileceğimiz tek şeyin şimdiki zaman olduğunu kendimize hatırlatmak zordur. Bunun yerine, gelecek ve üzerinde kontrol edebildiğimiz şeyler için endişeleniyoruz. Ama bu anlaşılabilir bir şey. Bir salgın gibi beklenmedik olaylar gerçekten geleceğimizin nasıl olacağı konusunda endişelenmemize neden olabilir.

Reklam

Ancak, şu anda olan iyiliği, gelecek için endişelenerek kaçırmak istemediğimiz için şimdiki zamana odaklanmak daha iyidir. Bu yıl iyi bir başlangıç olmadı, ama eğer gerçekten denemek ve bizim mevcut doğru gidiyor saymak, bize geleceğimiz için olumlu tahmin izin verebilir.

7. Olumsuz sonuçlanan ilişkiler için kendimizi suçluyoruz

İster romantik bir ilişki ister arkadaşlık olsun, bazen başkalarıyla olan çatışmamız için kendimizi suçlayabiliyoruz, bunun nedeni biz olmasak bile. Bu da bize sürekli kendini suçlama döngüsü içine düşmek ve hatta başkalarının hikayelerinde kötü adam olarak kendimizi görmek neden olabilir.

Bir çatışmanın, bir ayrılığın ya da kopmuş bir dostluğun nedeni biz olsak da, bu durumdan ders alabilir ve ilerlemeyi hedefleyebiliriz. Aynı zamanda, ilişkilerin sürdürülmesi söz konusu olduğunda herkesin mücadele ettiğini bilmek de yararlıdır, bu yüzden kendimizi dövmeye gerek yoktur.

8. Kimliklerimizle mücadele ediyoruz

Ruh sağlığımızın düzelmesi bir gecede olacak bir süreç değildir. Olmamız gerektiğini düşündüğümüz kişi olmadığımız için kendimizi hıçkıra hıçkıra yıpratabiliriz, ama yaşımız veya hayatımızın hangi aşamasında olursak olalım, her gün dönüşüm halindeyiz ve her gün daha iyi olmak için çalışıyoruz.

Hala kim olduğumuzu öğreniyoruz- beğenilerimiz, sevmediklerimiz, özelliklerimiz ve eğilimlerimiz. Hala hayatta geziniyoruz ve başkalarına uymamak için güç buluyoruz, bunun yerine bize doğru gelen kendi kimliklerimizi buluyoruz.

Sessizce mücadele edip kapalı kapılar ardında yaptığımız şeylerle mücadele edebiliriz, burası en çok  büyüdüğümüz yer olabilir. Kendimiz üzerinde özel olarak çalışırız ve dünyanın görmesi için çiçek açarız.

Reklam

Ruh Sağlığı & Psikoloji

Hiç Bu Kadar Çok Zarar Görmemiştim

dilara

Yayınlandı:

Şu Tarihte:

İçeriği Oluşturan:

Hic Bu Kadar Cok Zarar Gormemistim
Hiç bu kadar zarar görmemiştim. Psikolojimin bozulduğunu hissedebiliyorum. Kafam doğruyu görmemem için ağır basıyor. Kötü hissediyorum.

Tetikleyici uyarı: Akıl hastalığı

Hiç bu kadar hasar görmemiştim. Bu kadar derin bir boşluğa düşmek gibi, her yerde çatlayıp kurşunlanma hissini hiç görmemiştim. Boş eller, parmaklarda hiçlik, güven düşüşünü durdurmak için kimsenin olmaması. Milyonlarca küçük moleküle dönüşmem için tek gereken tekrar hayata tutunmak istemem.

Her zaman bir parçam kaybolmuş gibi hissettim. Benden bir şey çalındı ve bir daha geri getirilemedi. Kalbim, ruhum, duygularım? Benden uzaklaşan ve bana dönmeyen şey nedir? Her zaman kendilerini bir parçası eksik gibi görünüyor herkese kendimi veren bu alışkanlığı, sırtıma saplanan binlerce bıçak, bu saflık bu kadar kolay olamamalıydı. Herkes için sıkıcı bir Pazar akşamı kendilerini eğlendirmek için kullandıkları bir kukla gibi hissediyorum kendimi.

Bu atmosfer midemi bulandırıyor, ciğerlerime yumruk atıyor ve kulak zarıma sürekli şöyle bağırıyor:

Daha tamamlanmadın.

Mutlu değilsin.

Rol yapıyorsun.

Reklam

Herkes senden nefret ediyor.

Herkes senden nefret ediyor.

Herkes senden nefret ediyor.

Ve her gece boş duvarlardan yastığıma giren kelimelere inanmaya başladım. Yatağımın altındaki ağzın her gece bana bu kötü fısıldamalarına inanmaya başladım. Odamdaki ışıkların her hareketimi yargılayıcı gözler ile incelediğine inanmaya başladım.

Sen boşsun. Sen boşsun. Sen boşsun.

Evet, boşum. Evet, boşum. Evet, boşum.

Reklam

Bu boş oda seni ağlatacak.

Bu boş oda beni ağlatacak.

Yatağın bu yalnız sağ tarafı seni yalnızlık dolu bir ölüm yatağına götürecek.

Yatağın bu yalnız sağ tarafı beni yalnızlık dolu bir ölüm yatağına götürecek.

Ve şimdi, yatağımda kıvrıldım, göğsümden dize, sanki korkudan annemin rahmine sürünmüşüm gibi. Yastığım suyla ıslanmış. Neredeyse kafamı kendi gözyaşı havuzumda boğup her yere sızan keder içinde yüzdürebilirim. Mutlu benliğimi kaybettim ve nerede yanlış yere koyduğumu ya da özenle iyi yürütülen bu eylemin beyni kim?

Göğsümü kemiren duygu, her gece canımı acıtmaya başladı. Şiddetli anksiyete. Şiddetli depresyon. Nazar’ın gücü (nazar). Ya da sadece aşırı tepki vermem ya da insanların zihnimin kendi kendine üretmesine izin verdiğim için beni suçladığı gerçek dışı bir şey olarak, bu da bazı insanların bana “Delirdin mi?” diye sormalarını haklı çıkarıyor ya da “Hepsi akılda bitiyor.” Yok olacağını söylüyorlar.

Reklam

Bazıları bana şimdiye kadar hayatta kaldığım için güçlü ve cesur olduğumu söylüyor. Diğerleri bana deli ve zayıf diyor. Ve şimdi şunu benim için düşün:

Bir köprünün ortasında oturuyorsun, bu büyük deliğe her an kırılabilecek ince bir ip yardımıyla asılı duruyorsun ve kendinizi ayaklarınızın altındaki nehrin derin akıntılarına çılgınca sallıyorsunuz. Artık kim olduğunu bilmiyorsun. Cesur musun, deli mi?

Okumaya devam et